" Vaveyla "

“ Bu bir kişilik ihbarıdır...” diye başlıyor Vaveyla.

Vira bismillah diyorum. Çığlığın, çığlığıma karışsın. Ben bu kadını tanıyorum. Lisedeki sınıf arkadaşından da dinlemişliğim var, bir kelimesine dolanıp kalmışlığım da... Ona sayfalarca yazmışlığım da var, sustuğum, yuttuğum anlar da... Ergenlik yıllarıma dönüp konserinde kendimden de geçtim... Kadın kadına, omuz omuza da savaşıp içtim. O nedenle hiç bekletmedim. Sıcağı sıcağına bilinsin. Sıla benim şairlerimden olmuştur. Bu albüm de bence onun manifestosudur.

Öncelikle bu iş bazılarının damak tadına uymayacak bence. Çok spesifik, çok derin, harbiden çok katmanlı bir albüm.  “Issız Ada” şarkısındaki Cemal Süreya’ya olan zarif selamını tenzih ederek söylüyorum ki bu albüm her şeyden önce misler gibi şiir kokuyor. Köşe yastıklarını fazlalaştırmak gerekebilir. Malum, ağrımız her geçen gün artmakta. Kelimeye teslimim. Hatta benim için üstüne üstlük biraz Didem Madak biraz da Birhan Keskin ışısı gibi... İlk defa bir albümü alıp Pulbiber Mahallesi’nin ve Kim Bağışlayacak Beni’nin öz kardeşi yapmak istiyorum. Bu ilk düğmemin iliği olsun.

Bazı sözler var ki, tereddütsüz vuruyor insanı alnının ortasından. Dan dan dan! Ama tuhaf ki ölünmüyor, o ayrı.  Ölünse şiir de olmazdı diye düşünüyorum şarkı da. İstediğimiz zaman ve hatta ihtiyaç halinde çoğu zaman yazıyoruz, söylüyoruz ya onun gibi. Yine de keşke-si yok belli ki. Öyle içine alıyor ki, aramızda mesafe yok, içimizde korku yok, üstümüze sinen yabancı bir koku yok. Ve diyorum, bu nasıl bir dokunuş... Kalbim sadece bir iç organ değil. Bu da ikinci iliğimiz olsun. Şükürler olsun.

Sonbahara yeni yeni teyellenmişken aylar önce görmüştüm rüyasını diye şımarıklık ediyorum kendi kendime. Şımarıklık bile yaralı bir nidaya dönüşüyor hızla.  “Ne çok giden oldu, oralar daha mı güzel?” gibi bir laf ettiğinde anladıydım ömrünün zannettiği gibi noktalanmasını dilediğini. Bu da üç.

Ustaların hep dediği şair sürgünlüğüne inanırım ben.

Bizim köprülerimiz bizi birbirimize getirmeden yıkılmazlar.

Kalbimle...

DokuzEkimİkibinoniki

İstanbul.

Büşra.